Het bomen is een tijdverdrijf dat een lang historie kent. Uit onderzoek aan de universiteiten van Nijmegen en Lille is gelukkig veel van de historie in kaart gebracht en voor het nageslacht bewaard geworden. Hieronder zal ik een kort historisch overzicht van de boomgeschiedenis schetsen. Ik wil graag Dr. J.W.M.L. Eikenblad bedanken voor het beschikbaar stellen van bronmaterialen van zijn promotieonderzoek "Invloed van Bomen op de menselijke psyche". Verder was het dagboek van H.K.H. Prinses Margriet en haar niet gepubliceerde uitgave "Bomen masturberen ook" van grote waarde.
Graag wil ik Peter de Vries en Pieter Roterman bedanken voor hun tomeloze inzet tot het in stand houden van de boomcultuur en het ter beschikking stellen van deze ruimte voor een historisch perspectief op de boomcultuur door de eeuwen heen.
De Prehistorie
In de prehistorie liggen de wortels van het hedendaagse Bomen. Was het bestaan eerst ledig en koud, door het bomen ontstonden de eerste sociale verbanden. Bij het ontstaan van de eerste boomgroepen is, zoals nu gebleken is, de basis gelegd voor een versnelling in de evolutie tot de hedendaags mens: Homo Bomis.
Uit onderzoek is ook gebleken dat in die periode een mutatie de basis heeft gelegd voor een hardnekkige chromosoomafwijking die bij een kleine groep nog steeds terug te vinden is: Homo Bolnesius. Deze afwijking openbaart zich in een vrijwel totale afwezigheid van sociaal gedrag.
Terug naar de boomcultuur. Uit koolstofonderzoek en de analyse van rotsschilderingen is komen vast te staan dat de eerste boomavond ruim 12000 jaar gelden heeft plaatsgevonden in het zuiden van Frankrijk. Nadat het besef toenam dat een leven bestaande uit alleen oorlog, jacht en seks niet voldoende appelleerde aan de ontluikende behoefte aan sociale omgangsvormen werden er 's avonds bijeenkomsten belegd waarbij de mannen zich afzonderden van de vrouwen om te discussiëren over wat er zich die dag had afgespeeld. Er zijn sterke aanwijzingen dat deze bijeenkomsten de basis hebben gelegd voor de ontwikkeling van de taal en de ontdekking van vuur. Waarschijnlijk is de Homo Bolnesius daarom nog steeds bang van vuur en heeft men een slecht ontwikkeld taalgebruik dat zich manifesteert in een beperkte woordenschat en het gebruik van onevenredig veel keelklanken.
De Middeleeuwen
In de Middeleeuwen was het leven ingedeeld in drie sociale lagen die sterk afhankelijk waren van elkaar doch sterk gescheiden van elkaar opereerden. Hier zien we dan ook dat de boomhistorie zich splitst in drie verschillende stromingen waarvan, zoals nu gebleken is, er slechts een heeft standgehouden en is doorgegeven aan het nageslacht. De drie klassen; de Boeren, de Edelen en de Geestelijken hadden elk hun boomcultuur ontwikkeld. Ondanks de grote verschillen zijn er wat boombeleving betreft enkele significante overeenkomsten te noteren. In alle drie de groeperingen nam de rol van alcoholische dranken en het spelen van muziek bij het bomen hand over hand toe.
Werden in de ijstijd de eerste primitieve uitingen van begeleidende muziek nog gemaakt door met botten van de sabeltandtijger ritmisch op het hoofd van een van de aanwezigen te trommelen. In de Middeleeuwen wordt de basis gelegd voor de hedendaagse boommuziek. Ook het selecteren van het zgn. Trommelhoofd m.b.v. het werpen van de Benen Teerling is dan vervangen door het dobbelspel. Het dobbelspel heeft zich tot in de hedendaagse boomcultuur weten te handhaven. Werden de verliezers toen nog aan de voeten aan de poort van het boomhuis gehangen. Nu bestaat de straf voor de verliezer uit het verzorgen van de alcoholische versnaperingen. Het mechanisme van straf en beloning is daarmee nog steeds in gebruik.
Bij de Boeren ontstond een variant waarbij bestialiteit een steeds belangrijker plaats begon in te nemen. Omdat de boomavonden nog steeds een pure mannen-aangelegenheid was werden de, met namen door het roken van gedroogde koeienvlaaien, opgewekte lusten botgevierd op de in de omgeving van de boombijeenkomsten loslopende varkens en everzwijnen.
Bij de geestelijken evolueerde de boomavonden in drinkgelagen waarbij het misbruiken van schandknapen het hoogtepunt van de avond werd. Gelukkig voor de ontwikkeling van de boomcultuur zijn deze twee varianten aan het eind van de Middeleeuwen langzamerhand uitgestorven.
Bij de Edelen groeide de boombijeenkomsten uit tot langdurige bijeenkomsten waarbij spel en muziek de belangrijkste ingrediënten gingen vormen. Deze vorm handhaafde zich door de eeuwen heen.